برنامه «کیوسک» شب گذشته با اجرای احسان عبدی‌پور و با حضور بهروز افخمی و سعید ابراهیمی فر با موضوع بررسی مهاجرت و بازگشت هنرمندان از شبکه جم روی آنتن شبکه سه سیما رفت.

*«فرزند صبح» در جشنواره فجر اکران می‌شود

بهروز افخمی در بخش اول این برنامه  گفت: در حال حاضر "فرزند صبح " را برای نمایش در جشنواره فیلم فجر امسال آماده می‌کنم. اما قرار نیست که این فیلم در بخش مسابقه جشنواره شرکت کند. هیچ صحنه تازه‌ای برای "فرزند صبح" فیلمبرداری نمی‌شود. این فیلم با هزینه شخصی خودم بازسازی می‌شود و مسائل فنی اش را انجام می‌دهم . مسئولیت پخش ، شیوه تبلیغات و.... در اختیار خودم است.

*مهاجرت هنرمندان در همه جای دنیا اتفاق می‌افتد

افخمی درباره مهاجرت هنرمندان و سینماگران از کشور اظهار کرد : مهاجرت، در سینماهای دیگر کشورها اتفاق می‌افتد. در هر جای دنیا اگر فیلمسازان کارشان خوب باشد، معمولا به آمریکا می‌روند. البته بعضی‌ها نیز ممکن است به خاطر سلیقه‌هایشان به اروپا بروند. برای این مسئله نمی‌توان یک قاعده کلی را در نظر گرفت.

وی درباره عدم موفقیت فیلمسازان هجرت کرده ایرانی، گفت: این مسئله تقریباً درباره همه فیلمسازان دنیا صدق می‌کند. آن‌ها براساس دغدغه‌هایشان فیلم می‌سازند.

بهروز افخمی درباره حضور فیلم‌ها و سینماگران ایرانی در جشنواره‌های خارجی بیان کرد : ممکن است بعضی فیلمسازها موفقیت جهانی واقعی پیدا کنند. اگر فیلمسازی بتواند فیلمی بسازد که مخاطب وادار به دیدن آن شود، کار سخت و استثنایی کرده است. اگر کسی بتواند در جشنواره‌های خارجی خودش را تثبیت کند و  یک موفقیت استثنایی به دست آورد، توانسته است از فرهنگ، زبان و نگاه ما به دنیا فیلمی بسازد  که همه بپسندند. ما نباید جلوی کسی را بگیریم. هر فیلمسازی باید بتواند ارزش‌های خودش را ثابت کند.

افخمی در پایان با بیان اینکه فصل مناسب برای ساخت فیلم پلیسی اش با نام " کاغذ شطرنجی " گذشته است، ابراز امیدواری کرد که بتواند فیلم کمدی اش را کلید بزند.

*سعید ابراهیمی‌فر: بیکاری به جز ضرر مالی، ضرر روحی و جسمی نیز داشت

در بخش دوم این برنامه سعید ابراهیمی‌فر  نویسنده، کارگردان و بازیگر  سینما و تلویزیون که این اواخر دو فیلم "مواجهه " و " شاید عشق نبود " را  در گروه هنر و تجربه در اکران داشت، بیان کرد : هنر و تجربه اتفاق بسیار خوبی است. اگر گروه هنر و تجربه نبود، بسیاری از فیلم‌ها اکران و دیده نمی‌شدند. در تمام دنیا سینمای هنری و تجربی در کنار سینمای تجاری است.

ابراهیمی فر درباره سفر و پیشنهاد کاری‌اش به ترکیه گفت: برای اینکه آدم جایی که در آن رشد و نمو کرده را رها کند و برود، باید انگیزه وجود داشته باشد.  آخرین کارگردانی من در سال ۹۰ بود. سریالی  به نام پیشواز برای شبکه دو سیما ساختم و به گفته بسیاری ، سریال استانداری بود.

وی ادامه داد: بیکاری به جز ضرر مالی، برای من ضرر روحی و جسمی نیز داشت. وقتی کار از من دریغ می‌شود یعنی من زنده نیستم. ما با کارکردنمان زنده هستیم و اگر کار نکنیم افسرده می‌شویم. در این بی کاری فشار روحی بیش از حدی برایم اتفاق افتاد.

ابراهیمی اضافه کرد : من به این فکر کردم که من همان آدمی هستم که همیشه از کارهایم تعریف می‌شد اما چرا دیگر خبری از کار نیست؟ طبیعتا در این شرایط بد،  با  پیشنهاد اغوا کننده ساخت یک سریال در ترکیه مواجه شدم. نویسنده را نمی‌شناختم ولی فیلمنامه ی قابل قبولی بود و خطوط قرمز مرسوم در ایران را هم رد نکرده بود.

وی افزد: ما در مرحله انتخاب بازیگر بودیم. قصه درباره ایرانی‌هایی بود که ترکیه زندگی می‌کردند. بعد از طولانی شدن پیش تولید بازیگران اصلی کار انصراف دادند. پس از دو ماه تلاش برای این پروژه و پیش تولید به این نتیجه رسیدم که این سریال ساخته نمی شود. متوجه شدم که آن مجموعه آماتور و کار نابلد است. اصولاً یک مدیرت ناتوانی در انجا حاکم است. 

*وقتی یک کار فرهنگی، تجاری می‌شود

ابراهیمی‌فر گفت: کارگردانی یک مدیریت فنی است. کارگردان یک فیلمنامه را متناسب با سلیقه و تکنیک و تجربه‌اش کارگردانی می‌کند. فیلمسازی یک زبان است و باید به وسیله آن دغدغه ی خود را بگوییم. من باید با خط اصلی داستان ارتباط برقرار می کردم و آن را ادامه می‌دادم. بعد ازچهار تله فیلمی که کار کردم و با توجه به شرایطی که وجود داشت، تصمیم به بازگشت گرفتم.

وی اظهار کرد: در مدتی که بازگشته ام چند فیلمنامه نوشتم. اکنون زمان مناسبی برای فیلمسازی من نیست. این روزها فیلمسازی بیشتر از اینکه یک کار فرهنگی باشد، تجاری شده است. من این‌ها را به دور از فرهنگ می‌بینم.

*استخدام غیر قانونی، بدون بیمه همراه با رعب و وحشت درونی و بیرونی

در بخشی گزارشی که اختصاص به مصاحبه با سعید ابراهیمی فر در ترکیه داشت، ابراهیمی‌فر گفته بود: کسانی که دغدغه فرهنگی دارند، وقتی که تصمیم می‌گیرند کشورشان را ترک کنند، دو راه دارند. یا باید مانند دیگر پناه جویان که فاقد این تخصص هنری هستند به کارهای معمول تن بدهند تا اموراتشان بگذرد و یا باید سعی کنند کاری در راستای تخصصی که دارند پیدا کنند.  جاهایی است که به ظاهر کارهای فرهنگی می‌کنند اما در واقع سیاست کلی یک تبلیغات برای خودشان است. آن ها با ارزان‌ترین قیمیت این هنرمندان را به شکل غیر قانونی و بدون بیمه استخدام می‌کنند.

او می‌گوید: مدت‌ها تحقیق کردم و با بیشتر شدن تحقیقات، بیشتر به عمق ماجرا پی بردم. متوجه شدم که  بسیاری از این افراد از اولین نیازهای زندگیشان برخوردار نیستند. آن‌ها دائما در یک فضای رعب و وحشت بیرونی و درونی به سر می‌برند. و یک روحیه افسردگی جمعی آنان را فراگرفته است. آن ها مدام تهدید می‌شوند که اگر کاری را انجام ندهند اخراج خواهند شد. اصولاً چیزی به اسم فرهنگ برای گردانندگان آن فضا نبود و این سوال وجود داشت که چگونه ادعا می‌کنند در فرهنگسازی جامعه تاثیر دارند؟

گفتنی است، برنامه «کیوسک» شنبه‌ها پس از اخبار شبانگاهی با اجرای احسان عبدی‌پور از شبکه سوم سیما پخش می‌شود. این برنامه مجله‌ای فرهنگی – هنری است که اتفاقات روز این حوزه را بررسی می‌کند.